بعد از شیوع کرونا بخشی از مردم که توجه بیشتری به پیامدهای این ویروس داشتند، برای خرید مایحتاج روزانهشان فروشگاههایی را انتخاب میکردند که علاوه بر کیفیت اجناس، شیوهنامههای بهداشتی را نیز رعایت کرده باشند. فروشگاه پروتئینی محمدرضا سعادتی در محله تلگرد از این دست بود. این کاسب محلی از همان روزهای نخست شیوع بیماری کرونا، با تغییراتی در روش فروش، توانست اعتماد مشتریان بیشتری را به خود جلب کند. سعادتی حدود 15سال پیش کارش را با فروش مرغ و دیگر اقلام پروتئینی در این محله آغاز کرده و از همان ابتدا تلاش داشته است تا با گرفتن سود کم از مشتریانش هوای آنها را داشته باشد.
سعادتی که در اواخر سال1398 برای حفظ سلامت خود و مشتریانش دست به تغییرات زیادی در فروشگاهش زده است، درباره این تغییرات توضیح میدهد: همزمان که طرح شهیدسردار سلیمانی در محلههای گوناگون اجرا میشد، دلم میخواست من هم کاری انجام دهم. باید به نوبه خودم و در حدی که در توانم بود، زنجیره این بیماری را قطع میکردم. زیرا اگر همه خود را مقید بدانند، حتما این زنجیره قطع میشود.
رعایت بهداشت در کار آنها اصل اول بود و سعادتی آن را در اولویت برنامههایش قرار داد: در همان روزهای نخست صندوق و ترازو را مقابل در ورودی قرار دادم و مانع ورود مشتریان به داخل فروشگاه شدم، تکهکردن مرغ را تعطیل کردم و مقدار زیادی الکل و مواد ضدعفونیکننده خریدم که با آن دستانم را پس از دریافت پول نقد و کارت بانکی از هر مشتری بلافاصله ضدعفونی کنم. ضمن اینکه الکل را در اختیار مشتریانم نیز قرار دادم. همین کارهای کوچک، خوشایند خیلی از مشتریها بوده است. چون میدانستند سلامتشان را تضمین میکند.
با وجود مشکلات اقتصادیام، این کار را همچنان ادامه دادهام و در این محله کمبرخوردار، مرغ را به قیمت مناسبتر به مردم میفروشم
پس از مدتی، با برداشتن صندوق از مقابل در فروشگاه، مشتریان اجازه ورود داشتند، اما با کشیدن پلاستیک، بخش آنها را از صندوق و یخچالها جدا کرده است. علاوه بر این، چون برخی مشتریان و اهالی محله بهدلیل وضعیت نامناسب اقتصادی نمیتوانستند ماسک بخرند، سعادتی تعداد زیادی ماسک خرید و بهصورت رایگان هدیه میداد. خودش میگوید: از آنجا که مردم بهدنبال حفظ سلامتی خود و خانوادهشان بودند، وقتی متوجه رعایت شیوهنامههای بهداشتی در مغازهام میشدند، با اطمینان اینجا میآمدند. برخلاف برخی کاسبان که در دوران کرونا مشتریهایشان کمتر شد، من از محلات اطراف هم مشتری داشتم. البته تعداد کمی از مشتریانم نیز بودند که بههیچعنوان حاضر به استفاده از ماسک نمیشدند و به توصیه ما گوش نمیکردند.
سعادتی سعی کرده است همیشه جانب انصاف را داشته باشد: روزی که کارم را آغاز کردم، با توجه به موقعیت مکانی محل کسبم و اینکه بخشی از اهالی این محله وضعیت مالی مناسبی ندارند، تصمیم گرفتم کمترین سود را روی قیمت اجناس محاسبه کنم. با وجود مشکلات اقتصادیام، این کار را همچنان ادامه دادهام و در این محله کمبرخوردار، مرغ را به قیمت مناسبتر به مردم میفروشم. مرغی را که میتوانم هر کیلوگرم 31هزار تومان بفروشم، چون با قیمت مناسبی میخرم، آن را 29هزار و 300تومان در اختیار مشتریان قرار میدهم.